صرع به زبان ساده به بیماری که شامل چندین نوع تشنج با علل مختلف است گفته می شود. بیماران صرع به کسانی اطلاق می شود که حملات تشنجی مکرر داشته اند که توسط هیچ تأثیر خارجی موقتی ایجاد نشده است، به اصطلاح تشنج های صرعی غیر قابل تحریک داشته باشند. تشنج می تواند برای افراد مختلف متفاوت باشد. برخی از افراد در طول زندگی خود فقط چند تشنج گاه به گاه دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است هر روز تشنج شدید داشته باشند. اکثر افراد مبتلا به صرع می توانند تقریباً طبق معمول به زندگی خود ادامه دهند. در عین حال برای بسیاری از افراد صرع به معنای تأثیر بر تمام جنبه های زندگی است. درمان های مختلفی برای بیماری صرع وجود دارد که از تشنج جلوگیری می کند و تحقیقات در مورد درمان‌های جدید به طور گسترده در جهان ادامه دارد.
شاید نیاز داشته باشید : تنقیه در منزل
انواع صرع
صرع و تشنج با توجه به نحوه شروع فعالیت غیر طبیعی مغز، به چند نوع تقسیم بندی می شوند. در ادامه به بررسی تشنج و حمله های صرعی مختلف می پردازیم:
تشنج کانونی یا صرع پارشیال: در صورتی که تشنج به دلیل فعالیت غیر طبیعی یکی از ناحیه های مغز باشد تشنج کانونی، صرع پارشیال یا تشنج جزئی رخ می دهد. در صرع پارشیال تمام نقاط مغز درگیر نیست و فقط ناحیه خاصی از مغز باعث بروز علائم صرع می گردد. صرع پارشیال به دو گروه تقسیم می گردد: ۱ـ صرع پارشیال با نقص در هوشیاری. ۲ـ صرع پارشیال بدون از دست دادن هوشیاری
کلیک کنید و مطالعه کنید : نوار مغز در منزل
صرع خفیف: مدت زمان صرع خفیف یا تشنج های خفیف کوتاه تر از تشنج های شدید است و کمتر از ۱۵ ثانیه به طول می انجامد. تشنج خفیف معمولاً در کودکان رخ می دهد و برای مدتی کوتاه باعث شود که فرآیند های مغزی فرد متوقف شود. در صرع خفیف فرد روی زمین نمی افتد و بدنش دچار لرزش نمی شود. در نوع خفیف ممکن است فرد مبتلا برای مدتی به یک نقطه خیر شود یا اندام های فرد مبتلا دچار اختلالات حرکتی شود. مثلا فرد لب خود را بگزد یا پلک فرد دچار پرش شود.
تشنج های منتشر یا صرع بزرگ: تشنج های منتشر که با نام صرع بزرگ نیز شناخته می شوند، تمام نقاط مغز را درگیر می کنند. تشنج های منتشر به شش نوع مختلف تقسیم می شوند که در ادامه به بررسی هر یک از آن ها می پردازیم:
تشنج های خاموش: این تشنج معمولاً در کودکان اتفاق می افتد از مشخصات این تشنج می توان به خیره شدن به یک نقطه انجام دادن حرکاتی مانند ملچ مولوچ کردن یا چشمک زدن اشاره نمود. گاهی ممکن است تشنج خاموش منجر به از بین رفتن هوشیاری در فرد شود.
تشنج های تونیک: تشنج های تونیک با سفت شدن ماهیچه های پشت بازوها و پاها همراه هستند. سفت شدن ماهیچه ها باعث می شود که فرد زمین بخورد و بدن وی دچار لرزش شود.
تشنج های آتونیک: در این نوع تشنج کنترل ماهیچه ها از دست می رود و ممکن است فرد به صورت ناگهانی روی زمین بیفتد.
تشنج های میوکلونیک: صرع میوکلونیک یا تشنج میوکلونیک باعث می شود ماهیچه ها به صورت ناگهانی و ناخواسته منقبض شوند معمولا این نوع تشنج در کودکان و نوجوانان شایع تر است. در این نوع تشنج در هر دو طرف بدن بازوها و پاها به صورت ناگهانی و تکراری به حرکت در می آیند.
تشنج های کلونیک: تشنج های کلونیک معمولاً بازو گردن و صورت را درگیر میکند این نوع تشنج ها معمولاً باعث ایجاد حرکات ناگهانی ماهیچه ای می شوند.
تشنج های تونیک کلونیک: تشنج تونیک کلونیک از پرالتهاب ترین تشنج های صرعی هستند این نوع تشنج ها باعث می شوند که فرد به صورت ناگهانی هوشیاری خود را از دست دهد. لرزیدن و سفت شدن بدن و در برخی از موارد از دست دادن کنترل ادرار یا گاز گرفتن زبان از مشخصه های این نوع تشنج هستند.
آیا صرع یک بیماری ارثی است؟
در خانواده ای که صرع در یکی از فرزندان تشخیص داده می شود، احتمال وجود صرع در فرزندان دیگر در مقایسه با خانواده ای که به این بیماری مبتلا نیستند، کمی بیشتر است.
آزمایشات خود را بی دردسر انجام دهید : آزمایش در منزل
از طرف دیگر، اگر مادر یا پدر کودک صرع داشته باشند، احتمال ابتلا فرزند به بیماری کمی بیشتر می شود.
ثبت ديدگاه